Kunnen machines kijken? Aanzet voor een nieuwe filosofie van de fotografie
Borgerhout: Letterwerk, 2018
Nederlands
Wat de danser van de beer had geleerd
Wat de danser van de beer had geleerd: Kleine filosofie van de dans
Samen met Evelyne Coussens
Borgerhout: Letterwerk, 2018
Wat er gebeurde na de moord op de kunst: Een inleiding tot de actuele kunstfilosofie
Borgerhout: Letterwerk, 2018
Geef het publiek zichzelf als schouwspel
‘Geef het publiek zichzelf als schouwspel’
Rekto:Verso, nr. 75 (april–mei 2017)
rektoverso.be/artikel/geef-het-publiek-zichzelf-als-schouwspel
“De publieke optocht is weer in opmars in de kunsten. Op 20 mei paradeerden op Linkeroever in Antwerpen tientallen groepjes van in totaal honderden Antwerpenaren voor een betalende tribune van nog eens honderden andere Antwerpenaren, als één beeld van de stad. De parade van mannen, vrouwen en diegenen die vanuit de verte op vliegen lijken van theatermaker en beeldend kunstenaar Thomas Verstraeten breekt met een lange geschiedenis van massaspektakels.”
Hoe zeer onze smaak van dien der oude Grieken verschilt
‘Hoe zeer onze smaak van dien der oude Grieken verschilt: Neoclassicistische vertalingen en producties van Sophocles’ Antigone tijdens de negentiende eeuw.’
Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde 131.2 (2015): 111–122
Kunst als kennisproductie
‘Kunst als kennisproductie: Een gesprek met Bert Danckaert en Pol Dehert’
Rekto:Verso, nr. 66 (april–mei 2015)
rektoverso.be/artikel/kunst-als-kennisproductie
“Wie zijn de kunstenaars die vandaag een doctoraat maken? Zitten ze werkelijk op de wip, ergens halverwege de artistieke praktijk en het academische veld? Of maakt een doctoraat juist een andere praktijk mogelijk, waarvoor nog geen model bestaat? Fotograaf Bert Danckaert en theater- en filmmaker Pol Dehert, twee kersverse doctors in de kunsten, noemen het doctoraat in de kunsten een ‘aberratie’, maar wel een met gunstige neveneffecten.”
Het doctoraat in de kunsten, tien jaar later
‘Het doctoraat in de kunsten, tien jaar later.’
Rekto:Verso, nr. 66 (april–mei 2015)
rektoverso.be/artikel/het-doctoraat-de-kunsten-tien-jaar-later
Theater: Een westerse geschiedenis
Theater: Een westerse geschiedenis (2015)
Theater: Een westerse geschiedenis deelt de transformatie van het westerse theater in vijf grote periodes in: het theater in de oudheid, het toneel in de middeleeuwen, het vroegmoderne, het laatmoderne en het hedendaagse theater.
Gedreven door jarenlange ervaring met wetenschappelijke theaterstudie benaderen de auteurs het toneel vanuit een breder cultuurhistorisch perspectief. Op die manier presenteren ze een nieuw en actueel handboek dat perfect aansluit bij de recentste ontwikkelingen in het vakgebied.
Dit boek biedt meer dan een anekdotische beschrijving van de geschiedenis van het theater. Theater is immers geen eenzijdige studie van de gesproken tekst, maar biedt een integraal perspectief op de historische spektakelcultuur, met alle sociale, esthetische, culturele en materiële implicaties van dien. Bovendien biedt dit naslagwerk door de rijkdom aan duidend fotomateriaal behalve een tekstuele ook een visuele geschiedenis van een kunst waar kijken steeds gepaard gaat met en vaak primeerde op luisteren.
Etherisch Strijkersensemble Parisiana
In 2010 overleed Eric De Volder onverwacht. Zijn theaterwerk blijft de verbeelding beroeren. Vijfendertig jaar eerder was het Etherisch Strijkersensemble Parisiana de voorloper van alle wonderlijke opvoeringen die later aan zijn geest zouden ontspruiten.
Dit boek is een proeve van orale geschiedenis. Via een schat aan anekdotes, foto’s en archiefdocumenten gaan de auteurs op zoek naar de artistieke stamboom van Parisiana. Het neemt de lezer mee naar de rijke artistieke scène van Gent tijdens de jaren 1970. Parisiana was niet alleen een zachtmoedig strijkersensemble, maar ook een absurdistische actiegroep, met onder meer fotograaf Michiel Hendryckx, kunstenaar en theatermaker Johan Dehollander, Dirk Pauwels, William Phlips, Arne Sierens en vele anderen. Met hun ontregelende humor waren ze één van de eerste internationale successen van de Vlaamse podiumkunsten. Hun dwarse poëtica is meer dan ooit actueel. Kunst is modder.
Samengesteld door Thomas Crombez
Met getuigenissen van Eric De Volder, Michiel Hendryckx, Dirk Pauwels, Johan Dehollander, Cecilia De Mulder en William Phlips
Met essays van Evelien Claeyé, Dirk Pauwels, Evelien Jonckheere, Thomas Crombez, Karel Vanhaesebrouck en Evelyne Coussens
Arm theater in een gouden tijd
Arm theater in een gouden tijd toont onze verborgen avant-gardes. Het toneel na de Tweede Wereldoorlog opnieuw uitvinden: dat was de opgave die kunstenaars als Hugo Claus, Franz Marijnen en Tone Brulin zich stelden. Niet alleen schreven ze een nieuwe grammatica voor het lichaam van de toneelspeler. Onder invloed van Antonin Artaud en Jerzy Grotowski eisten ze dat wat op scène gebeurde, dezelfde impact zou hebben als een religieus ritueel of een massamanifestatie.
Zonder hen was er geen taal geweest om over de hedendaagse podiumkunsten te spreken. Zij bedachten de woordenschat die later naadloos zou aansluiten bij het werk van de jonge Jan Fabre, Ivo Van Hove of Alain Platel.
Aan de hand van vaak ongepubliceerde sleuteldocumenten, die in facsimile worden weergegeven, en talrijke foto’s traceert Thomas Crombez de stamboom van de experimentele podiumkunsten. Het resultaat is een opmerkelijke en prachtig geïllustreerde casestudy van de culturele omwenteling tijdens de jaren vijftig, zestig en zeventig.
Dit boek vormt de eerste publicatie in de nieuwe reeks ‘De coulissen van het geheugen’. Podiumerfgoed dichter bij het heden brengen is de ambitie van dit initiatief. De publicatiereeks wordt ondersteund door de Universiteit Antwerpen, de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen, Het Firmament (expertisecentrum voor het cultureel erfgoed van de podiumkunsten) en het Vlaams Theater Instituut.
zombrec 